Adwentowe dobranocki

Ocena użytkowników:  / 2

Podczas okresu oczekiwań na przyjście Pana Jezusa jakim jest adwent, Samorząd Ośrodka wraz z opiekunami p. Moniką, s. Emmanuelą i p. Magdą zaprosił nas na cykl spotkań pt. ,,Adwentowe dobranocki”. Wieczorami dziewczęta gromadziły się wspólnie z wychowawcami na korytarzu trzymając zapalone lampiony i w ciszy oraz odpowiednim nastroju, wsłuchiwały się krótkim opowiadaniom bożonarodzeniowym i adwentowym.

Był to czas rozważań, wspólnego śpiewu oraz modlitwy na cześć przyjścia Dzieciątka Jezus. Wieczorne spotkania pomogły nam przygotować się duchowo do przeżywania Świąt Bożego Narodzenia.

Zabiegani

Ocena użytkowników:  / 3

Pomimo trudnej sytuacji pandemii także w tym roku odwiedzili nas Zabiegani. Dla zachowania zasad bezpieczeństwa spotkanie odbyło się wyjątkowo w naszym ogrodzie. Uroku dodawał śnieg, który napadał chwilę wcześniej jak na zamówienie.

Oczekiwałyśmy na naszych Przyjaciół z niecierpliwością i bardzo cieszyłyśmy się ich obecnością. Jak zawsze były śpiewy, tańce i drobne upominki. Przygotowałyśmy dla każdego świąteczną laurkę oraz pierniczki. Choć na zewnątrz było mroźnie to w naszych sercach zagościło dużo ciepła i radości.

Dziękujemy, że zawsze o nas pamiętacie i do zobaczenia za rok! Zapraszamy.

Jesienny slame

Ocena użytkowników:  / 4

Listopadowe zajęcia sensoplastyki rozpoczął kategoryczny zakaz spożywania wykorzystywanych produktów – nie ma się co dziwić tej radykalności, gdyż były nimi pianka do golenia, klej i tajemniczy aktywator.

Aż do osiągnięcia planowanego efektu – tj. do chwili, gdy wyrobiony slame odrywał się od ścianek miski – dzieci i dorośli mieszali masę łyżkami. Oczywiście znaleźli się niecierpliwi, którzy włożyli do masy swoje ręce ze szkodą dla czystości osób, przedmiotów i pomieszczenia.

Wychowanki grupy 1 jako pierwsze doświadczyły, że warto cierpliwie mieszać i potem pomagały reszcie sensoplastyków osiągnąć efekt niebrudzącego „gluta”. Radości było co nie miara – tylko czasem dało się słyszeć ciche „bleee…”. Jeszcze większych doznań wizualnych przyniosło dodanie barwników.

Z racji, że za oknami jesień, nie mogło jej zabraknąć i u nas. Tak więc gotowymi salme’ami wychowanki wykleiły kontury jesiennych liści. Te natomiast, które poczuły się bardziej zżyte – lub raczej sklejone – ze swoimi „glutami”, wyruszyły na poszukiwanie pudełek, by je schować.

Ciekawe, czy przy stwarzaniu świata z niczego, towarzyszyło Panu Bogu podobne uczucie jak nam – stwarzając slame’y z kleju, pianki i aktywatora?